نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

 

در آستانه بهار طبیعت در روز "شور نیکوکاری" بار دیگر دستهای پر مهر و عطوفت، غبار اندوه را از چهره های غمگین می زدایند تا غنچه های لبخند برلبان خانواده های مستمند شکوفا شود .

به گزارش خبرگزاری مهر،  همزمان با سال پیامبر اعظم (ص) و با تاسی به سنت نبوی (ص) و سیره علوی (ع) ، مردم مومن ایران اسلامی بار دیگر فرصت یافتند تا سپاس خود را از کرامت ها و بخشش های الهی در روز شور نیکوکاری پاس دارند . مردم نوعدوست کشورمان شادی نوروز و بهار طبیعت را با شاخه های گل و هدایایی هرچند کوچک در پایگاههای شور نیکوکاری به دورترین روستاهای کشور می فرستند و به هموطنان خویش مهربانی هدیه می کنند. از بامداد امروز مردم نیکوکار ایران با حضور در پایگاههای شور نیکوکاری به یاری هموطنان نیازمند خود شتافتند وعیدی آنان را قبل از فرارسیدن بهار طبیعت اهداء کردند . براساس این گزارش ، در آستانه آغاز سال نو و بهار دل انگیز دستان سخاوتمند مردم مهربان با قلم عشق به اکرام نبوی ، انفاق حسینی در شور نیکوکاری مشق مهرورزی می نگارند. بر اساس اعلام ستاد احسان ونیکوکاری ، 6 هزار پایگاه کمیته امداد ونیروی مقاومت بسیج با همکاری صدا و سیما در سراسر کشور پذیرای حضور پرشور مردم نیکوکار است و هدایای آنان را جمع آوری می کنند. براساس این گزارش ، مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای با اختصاص مبلغ 200 میلیون ریال در شور نیکوکاری مشارکت کردند و همچنین دکتر احمدی نژاد رئیس جمهوری نیز با اختصاص 150 میلیون ریال جهت کمک به خانواده های نیازمند در آستانه سال نو در شور نیکوکاری شرکت کردند . ستاد احسان ونیکوکاری همچنین اعلام کرد : آیات عظام و علمای اعلام نیز با اختصاص مبالغی بعنوان تبرک در این همایش اسلامی و ملی مشارکت کرده و از عموم مردم نیکوکار کشورمان نیز جهت مشارکت در این کار حسنه و خداپسندانه دعوت به عمل آوردند . براساس این گزارش ، مسئولان نظام ، سازمانها ، بانکها و نهادهای مختلف نیز با اختصاص مبالغی درشور نیکوکاری مشارکت کردند .  بلافاصله پس از پایان مراسم روز شور نیکوکاری و تفکیک هدایای مردم این کمکها در اختیار خانواده های نیازمند قرار می گیرد

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

 

محبت یعنى عشق به زیبایى‏هاى محبوب و معشوق. اگر محبوب در نزد محب زیبا جلوه‏گر نشود محبت شکل نمى‏گیرد. انسان و هر موجودى همواره شیفته زیبایى‏هاى معشوق خویش است. آنچه به زندگى تلاش و تکاپو مى‏بخشد محبت است. زیرا محبت به محب عشق و امید مى‏بخشد و محب را به سوى رسیدن به زیبایى‏هاى محبوب و بهره‏ورى از آن گسیل مى‏دارد. سازندگى و زندگى در جامعه و بلکه در نظام هستى با محبت شکل مى گیرد. اگر نظام هستى یک پارچه حیات است که حیاة تفور، نظام یک پارچه محبت است.

عشق و محبت تمام نظام را فرا گرفته است. هیچ موجودى نه برهنه از این محبت است و نه مى‏تواند محبت خویش را به زیبایى مطلق پنهان کند! بلکه عشق در جان او شرر به پا مى‏کند و وى را وادار به سرودن سرود عشق مى‏نماید: (ان من شى‏ء الا یسبح بحمده). ⁽¹⁾ «موجودى نیست که سرود معشوق نسراید».

این بخشی از سخنان گهر بار امام علی بود تا محبت را بدینوسیله به انسان ها بیاموزد. پس در همین ابتدا به اهمیت محبت در دین اسلام پی میبریم

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

 بک یا الله
بک یا الله
امشب بر تقدیر ما چه خواهد رفت؟
امشب لوح و قلم آینده ما را چگونه رقم خواهند زد؟
خدایا!
اگر از روی لطف به من ننگری
اگر به فضل و بزرگواریت با من عمل نکنی وا فریادا که چه سرنوشتی در انتظارم خواهد بود.
یا لطیف!
ارحم عبدک الضعیف.
امشب سومین شب از شب های پرفضیلت قدر است، همان شبی که در تمام سال شبی به خوبی و فضیلت آن نمی رسد و از هزار ماه بهتر و بالاتر است.
همچنان که در سوره مبارکه (قدر) و روایت های متعدد اسلامی آمده است، در شب های قدر تقدیر امور سال نوشته می شود و فرشتگان آسمانی که اعظم ملائکه هستند در این چنین شبی به دستور پروردگار توانا به زمین فرود می آیند و به خدمت حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه مشرف می شوند و آنچه برای هر کس مقدر شده است را بر امام عصر (عج) عرض می کنند و تقدیر افراد مقدر می شود.
مقارن شدن ایام پربرکت (قدر) با شهادت مولا امیرالمومنین علی(ع) بهانه ای شد تا موضوع گزارش را به عدالت محوری و معیارهای حکومت حضرت علی(ع) اختصاص دهیم. پرسش اساسی این گزارش این است که ما با وجود آن که در یک حکومت اسلامی آن هم با اکثریت تشیع زندگی می کنیم، تا چه حد به فضایل مولا علی(ع) نزدیک هستیم؟ و با چه راهکارهایی می توانیم عدالت محوری، سخاوتمندی، تقوا، گذشت، مروت، جوانمردی و دیگر خصوصیات مولای متقیان را در بطن و متن جامعه امروز ایران اسلامی و حتی جهان اسلام تقویت کنیم؟ جمله ای از حضرت علی(ع) معروف است که فرمودند: «اگر دنیا را با آنچه در آن است به من بدهند تا دانه ای رااز دهان مورچه ای به ظلم بستانم قبول نخواهم کرد.» اینجاست که می توان گفت همه وجود حضرت علی(ع) عدالت خواهی و حق طلبی بود و در حقیقت شهادت آن حضرت به جرم حق گویی و روانداشتن هرگونه ظلمی بوده است. اشخاص بسیاری هم که از خیل یاران علی(ع) جدا شده و به جمع دشمنانش پیوستند، در واقع از عدالت علی(ع) فرار می کردند، چرا که می دیدند مولا علی(ع) کسی نیست که با ظلم دیگران دنیای خود و اطرافیانش را لذت بخش کند.
عدالت طلبی در حکومت حضرت علی(ع)
علی(ع) آرزو داشت که در همه جای مملکت اسلامی عدالت و حق حاکم باشد، از همین رو ارشاداتی که به استانداران و نمایندگان خود می کرد، درباره دوری از ظلم و اجرای عدالت بود. مثلا در زمانی که حضرت شنید استاندار مصر عده ای از ثروتمندان را دعوت نموده و برای آنان سفره رنگینی انداخته است، خشمگین شده و نامه ای به «عثمان بن حنیف انصاری» استاندار مصر نوشت و ضمن یادآوری این عمل او، متذکر شد که این کار خلاف آداب اسلام است و باید بیشتر با مردم مستضعف و فقیر رفت و آمد داشته باشد و از افراد طمع کار به حکومت فاصله بگیرد و سپس فرمود: اگر علی(ع) بخواهد می تواند از عسل مصفا و نان مغز گندم و لباس حریر و غیره استفاده کند، ولی هیهات که علی سیر باشد، در حالی که شاید در یک گوشه ای از حکومت اسلامی فردی سر گرسنه به بالین بگذارد.
خانم «فرشته امیری» دبیر یکی از دبیرستان های تهران درباره عدالت محوری و ظلم ستیزی مولا علی(ع) و قیاس آن بازمان حاضر می گوید: «در روایت ها آمده است که حضرت علی(ع) در هنگام ورود به شهری فرمودند: «من با همین لباس کهنه و با همین مرکب وارد شهر شما شدم، اگر با چیزی بیش از این از شهر شما بیرون رفتم، بدانید که در اموال خیانت کرده ام.» در حالی که متاسفانه خیلی از فرصت طلبان با چنگ اندازی بر منابع ملی و عمومی، ثروت های هنگفتی را به دست آورده اند و آن چنان رفاه بر آنها خوش آمده که حتی واژه (مستضعف) را هم فراموش کرده اند. همین چند وقت پیش دیدیم که دستگاه قضایی از پرداخت وام 200 میلیارد تومانی و رشوه های 18 میلیاردی خبر داد. این در حالی است که بانک ها برای پرداخت یک وام دویست هزار تومانی آن قدر مراجعین را در وادی بوروکراسی گرفتار می کنند که حقیقتا انسان از کرده خود پشیمان می شود. چند ضامن معتبر، چک، سفته، گواهی حقوقی و... ازجمله خواسته های بانک ها برای وام های جزیی و معمولی است، اما همین بانک ها، مبالغ یک میلیاردی را به افرادی خاص، بدون تشریفات پرداخت می کنند. دراین میان تنها چیزی که معنی و مفهومی ندارد واژه «عدالت» است. به نظر من دولت، مجلس و دستگاه قضایی باید نظارت و درایت کاملی بر انتصاب ها و نوع مدیریت افراد در دستگاه های مختلف داشته باشند، همچنان که مولاعلی(ع) در حکومت عدالت محور خود به تمام جوانب مدیریت افراد توجه داشت.

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

 

خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: جامع ترین ویژگیهای اخلاقی در وجود پیامبر اعظم(ص) گرد آمده است، یکی از عوامل موفقیت نبی اکرم در رسالت خود عرضه کردن دین اسلام با مهر و عطوفت بود که این خود مهمترین الگو برای هر انسانی است.

حجت الاسلام عباس اسکندری معاون فرهنگی و تبلیغ سازمان تبلیغات اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه در هفته "مهرورزی با یاران" که یکی از خصلتهای پیامبر اسلام(ص)، قرار داریم ، اظهار داشت: مهرورزی با یاران یکی از ویژگیهای مهم اخلاقی پیامبر اکرم است که موجب نشر و گسترش هر چه سریعتر دین اسلام شد، مهر و محبت پیامبر نسبت به اصحاب و یاران ویژگی ارزشمند و شاخصی است که خداوند متعال با صراحت در آیات بی شماری از قرآن کریم به آن اشاره کرده است . وی در ادامه با اشاره به اینکه خداوند در آیات بی شماری به مهر و محبت پیامبر با یاران خود اشاره کرده است، یادآور شد: خالق هستی خطاب به پیامبر می فرماید که اگر لطف و عنایت ما به تو نبود که تو به دیگران مهربورزی تو در امر رسالت خود موفق نمی شدی و اگر افراد دور تو جمع می شوند منشأ آن همین مهر و محبت است. وی گفت: پیامبر اسلام(ص) مهر و محبت خالصی نسبت به دیگران  داشت، این ویژگی او سبب شد تا مسیر رسالت خود را سریعتر بپیماید، پیامبر در اوج دلسوزی نسبت به امت خود در برخورد با پیروان به گونه ای بود که همگان جذب سخنان وی می شدند و مردم را نسبت به جاذبه های دین اسلام جذب می کرد. معاون فرهنگی و تبلیغ سازمان تبلیغات اسلامی با بیان اینکه تاریخ دین اسلام و همچنین قرآن کریم به جامع بودن اخلاق پیامبر(ص) گواهی می دهند، تصریح کرد: اگر امروز بخواهیم معارف دین اسلام را  در همه اقشار جامعه به ویژه نسل نوجوان و جوان نشر و گسترش دهیم، باید اسلام را در قالب مهر و محبت عرضه کنیم.

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

 سبب دوستی و محبت علی در دلها چیست ؟
رمز محبت را هنوز کسی کشف نکرده است ، یعنی نمی‏توان آنرا فورموله‏
کرد و گفت اگر چنین شد چنان می‏شود و اگر چنان شد چنین ، ولی البته رمزی‏
دارد . چیزی در محبوب هست که برای محب از نظر زیبائی خیره کننده است‏
و او را به سوی خود می‏کشد . جاذبه و محبت در درجات بالا عشق نامیده‏
می‏شود . علی محبوب دلها و معشوق انسانهاست . چرا ؟ و در چه جهت ؟ فوق‏
العادگی علی در چیست که عشقها را برانگیخته و دلها را به خود شیفته‏
ساخته و رنگ حیات جاودانی گرفته است و برای همیشه زنده است ؟ چرا
دلها همه خود را با او آشنا می‏بینند و اصلا او را مرد ه احساس نمی کنند
بلکه زنده می‏یابند ؟
مسلما ملاک دوستی او جسم او نیست زیرا جسم او اکنون در بین ما نیست و
ما آن را احساس نکرده‏ایم . و باز محبت علی از
نوع قهرماندوستی که در همه ملتها وجود دارد نیست . هم اشتباه است که‏
بگوئیم محبت علی از راه محبت فضیلتهای اخلاقی و انسانی است ، و حب علی‏
حب انسانیت است . درست است علی مظهر انسان کامل بود و درست است که‏
انسان نمونه‏های عالی انسانیت را دوست می‏دارد اما اگر علی همه این فضائل‏
انسانی را که داشت می‏داشت ، آن حکمت و آن علم ، آن فداکاریها و از خود
گذشتگیها ، آن تواضع و فروتنی ، آن ادب ، آن مهربانی و عطوفت ، آن‏
ضعیف پروری ، آن عدالت ، آن آزادگی و آزادیخواهی ، آن احترام به انسان‏
، آن ایثار ، آن شجاعت ، آن مروت و مردانگی نسبت به دشمن ، و به قول‏
مولوی :
در شجاعت شیر ربا نیستی 
در مروت خود که داند کیستی ؟ 
آن سخا وجود و کرم و . . . اگر علی همه اینها را که داشت می‏داشت اما
رنگ الهی نمی‏داشت ، مسلما این قدر که امروز عاطفه انگیز و محبت خیز
است نبود .
علی از آن نظر محبوب است که پیوند الهی دارد . دلهای ما به طور
ناخودآگاه در اعماق خویش با حق سر و سر و پیوستگی دارد ، و چون علی را
آیت بزرگ حق و مظهر صفات حق می‏یابند و به او عشق می‏ورزند . در حقیقت‏
پشتوانه عشق علی ، پیوند جانها با حضرت حق است که برای همیشه در فطرتها
نهاده شده و چون فطرتها جاودانی است مهر علی نیز جاودان است .
نقطه‏های روشن در وجود علی بسیار است اما آنچه برای 

همیشه او را درخشنده و تابان قرار داده است ایمان و اخلاص اوست و آن‏
است که به وی جذبه الهی داده است .
سوده همدانی ، بانوی فداکار و دلباخته علی ، در مقابل معاویه بر علی‏
درود فرستاد و در وصفش گفت :
صلی الاله علی روح تضمنها 
قبر فاصبح فیه العدل مدفونا 
قد حالف الحق لا یبغی به بدلا 
فصار بالحق و الایمان مقرونا 
" درود خداوند بر روانی باد که او را خاک برگرفت و عدل نیز با وی‏
مدفون گشت "
" با حق پیمان بسته بود که به جای آن بدلی نگزیند ، پس با حق و با
ایمان مقرون گشته بود " .
صعصعة بن صوحان عبدی نیز یکی دیگر از دلباختگان علی بود ، از کسانی بود
که در آن دل شب در مراسم دفن علی با عده معدودی شرکت کرد . پس از آنکه‏
حضرت را دفن کردند و بدنش را خاک پوشانید ، صعصعه یک دست خویش را
بر قلبش نهاد و با دست دیگر خاک بر سر پاشید و گفت :
" مرگ گوارایت باد ! که مولدت پاک بود و شکیبائیت نیرومند و
جهادت بزرگ . بر اندیشه‏ات دست یافتی و تجارتت سودمند گشت " .
" بر آفریننده‏ات نازل گشتی و او تو را با خوشی پذیرفت و ملائکش به‏
گردت در آمدند . در همسایگی پیغمبر جایگزین گشتی و خداوند تو را در قرب‏
خویش جای داد و به درجه
برادرت مصطفی رسیدی و از کاسه لبریزش آشامیدی " .
" از خدا می‏خواهیم که از تو پیروی کنیم و به روشهایت عمل کنیم .
دوستانت را دوست بداریم و دشمنانت را دشمن بداریم و در جرگه دوستانت‏
محشور گردیم " .
" و دریافتی آنچه را دیگران درنیافتند و رسیدی به آنچه دیگران نرسیدند
. در پیشگاه برادرت پیغمبر جهاد کردی و به دین خدا آنچنانکه شایسته بود
قیام کردی تا سنتها را بر پا داشتی و آشوبها را اصلاح نمودی و اسلام و
ایمان منظم گشت . بر تو باد بهترین درودها " .
" به وسیله تو پشت مؤمنان محکم شد و راهها روشن گشت و سنتها بپا
ایستاد . احدی فضائل و سجایای تو را در خود جمع نکرد . ندای پیغمبر را
جواب گفتی . به اجابتش بر دیگران پیشی گرفتی . به یاریش شتافتی و با
جان خویش حفظش کردی . با شمشیر ذوالفقار در مراحل ترس و وحشت حمله‏
بردی و پشت ستمگران را شکستی . بنیانهای شرک و پستی را درهم فرو ریختی‏
و گمراهان را در خاک و خون کشیدی پس گوارایت باد ای امیر مؤمنان ! "
.
" نزدیکترین مردم بودی به پیغمبر . اول کسی بودی که به اسلام گرویدی .
از یقین لبریز و در دل محکم و از همه فداکارتر و نصیبت از خیر بیشتر بود
. خداوند ما را از اجر مصیبت محروم نکند و پس از تو ما را خوار نگرداند
" .
" به خدا سوگند که زندگیت کلید خیر بود و قفل شر ، و مرگت کلید هر
شری است و قفل هر خیری . اگر مردم از تو پذیرفته بودند از آسمان و زمین‏
نعمتها برایشان می‏بارید اما آنان دنیا را
بر آخرت برگزیدند ( 1 " .
آری دنیا را برگزیدند و در مقابل عدل و عدم انعطاف علی تاب نیاوردند
و عاقبت دست جمودها و رکودها از آستین مردمی به در آمد و علی را شهید
کرد .
علی علیه السلام در داشتن دوستان و محبان سر از پا نشناخته که در راه‏
ولاء و محبت او سر دادند و بر سر دار رفتند بی‏نظیر است . تاریخچه‏های‏
شگفت و جالب و حیرت انگیز آنها صفحات تاریخ اسلام را مفتخر ساخته است‏
. دست جنایت ناپاکانی از قبیل زیاد بن ابیه و پسرش عبیدالله و حجاج بن‏
یوسف و متوکل و در رأس همه اینها معاویة بن ابی‏سفیان به خون این‏
زبده‏های انسانیت تا مرفق آلوده است .

پاورقی :
1 - بحار الانوار ، ج 42 ، ص 295 - 296 ، چاپ جدید .

****

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

   ما پرستو هستیم .                  خانه ای ساخته ایم  . نه به خشت و نه به گل 

        بلکه با عشق و محبت .احساس           

                           پایه خانه ما . مهرورزی و وفاست

                                                         عشق و ایثار و وفا   رونق خانه ماست  

          ما پیام آور خوبیهاییم       

بی طمع آمده ایم تا بگوییم هنوز ابرهه می تازد و ابابیل فقط دشمن اوست

                 

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

 ماه مهر، ماهِ مهرورزی است! ماه محبت، دوست‌داشتن و عشق ورزیدن است. کالایی که همیشه و متأسفانه در جامعه ایران، لوکس و نایاب بودند. گاهی بعضی‌ها با زبان تعارف و یا شاید هم از روی عرق‌ملی می‌نویسند که: ایرانی‌ها، خون‌گرم، مهربان و با محبت‌اند. آیا این تعریف را می‌توان بطور عام پذیرفت؟ واقعن این عناصر در زندگی اجتماعی و روابط ما، و یا در فرهنگ عمومی حضوری زنده و ملموس دارند؟ آیا می‌توان جامعه امروز ایران را مهربان با خود، خانواده و فرزندان خود تصویر ساخت؟ آیا اصلن کسی را می‌شناسید که دلی برای آینده‌سازان میهن داشته‌باشد؛ به زندگی پُشتِ کنکوری‌ها توجه کند؛ به جوانانِ بی‌کار و رانده و وامانده از همه‌جا، فکر کند و عشق به‌ورزد؟
محبت، دوست‌داشتن و عشق‌ورزیدن متاعی‌ست که بدون آگاهی و دانایی، نه می‌توان عرضه‌اش کرد و نه می‌توان متقاضی‌اش بود. کسی‌که در لحظه احساسات‌اش را ابراز می‌دارد و مهر می‌ورزد، با همان شتاب، لحظاتی دیگر، ممکن است کینه به‌ورزد. همان‌گونه که قرن‌هاست با همین احساس، زندگی را می‌سازیم اما، لحظاتی بعد، و قبل از این‌که سامانی بگیریم، خراب‌اش می‌کنیم. اگر بگویم که تلاش و همت عمومی هرگز در جهت حفظ و بازسازی سنت‌های زیبا و دوست داشتنی نبوده است، غلط و نابه‌جا نگفته‌ام. واقعیت این است که بسیاری از سنت‌های زیبا و به یادماندنی، از جمله همین سنت مهرگان که بذر محبت و نهال عشق را، با توجه به چشم‌انداز سرد و تیره‌ی زمستانی که در راه بود، و پیش از این‌که تاریکی و کرختی‌اش بر زندگی و قلب‌های مردم سایه بی‌افکند، باید در مهرماه، در دل‌ها پاشید و کاشت؛ به خواست، همّت و تلاش فرهیخته‌گان ایران‌زمین، شکل‌گرفتند و ماندگار شدند. و گرنه فرهنگ مسلط و تمایل عمومی، از روزگاران گذشته تا امروز، همواره جهت مشخصی را نشان می‌دادند:
تو که بعد از دو روز خواهی مُرد
گردوکان کِشتنت چه کار آید؟
داستان‌ رواج و تسلط بی‌مهری‌ها در جامعه ما و تأثیر تلخ و شوم آن برسرنوشت ملت ایران، کتابی‌ست قطور و شاید هم به درازای تاریخ. همین که وجود بی‌شمار تمثیل‌ها و حکایت‌هایی که هنوز هم در ادبیات و فرهنگ ما حضور و نفوذی قدرت‌مند دارند و همه‌ی آن‌ها، گذر از راه نیکی، محبت و عشق را به ایرانیان توصیه می‌کنند و از آنان می‌خواهند که: "تو نیکی می‌کن و در دجله انداز / که ایزد در بیابانت دهد باز"؛ به‌سهم خود نشانه و نمادی است که ایرانیان در هر عصر و دوره‌ای، بسیاری از اصول قوی معنوی و اخلاق اجتماعی را در زندگی روزمره زیرپا می‌نهادند و رعایت نمی‌کردند. این‌که چرا مردم، بجای آن‌که ساختار زندگی و روابط را برپایه‌ی گذشت، محبت و دوست‌داشتن بنا نهند و سازمان دهند و خود تأمین‌گر و تضمین‌کننده سلامت درون جامعه باشند، آن را براساس شک و تفرقه و نفرت برپا می‌ساختند و با هر دو دست، عشق و عاشقان را چون مجنون، از خانه‌های‌شان بیرون می‌راندند و آواره در دیار غربت می‌کردند؛ شاید یک دلیل‌اش، گسست‌های تاریخی و جنگ‌های هزارساله آل‌ها و ایل‌ها بود.
شرایط هرچه بودند، ناگفته پیداست که در ترویج و اشاعه‌ی زیبایی‌ها و رایج ساختن دیالوگ‌های به‌ظاهر غیر مأنوس با سنت‌های حاکم در جامعه، فرهیخته‌گان ما چه رنج‌ها و مصیبت‌هایی را متحمل نشدند و چه تهمت‌هایی را به‌جان نه‌خریده‌اند. فردوسی‌ها، حافظ‌ها، سعدی‌ها، مولوی‌ها و سایرین، همان‌ شرایطی را داشتند که امروز، انسان‌های فرهیخته، دل‌سوز، با محبت و علاقه‌مند به ادب و فرهنگ ایران زمین و دوست‌دارن تعالی جامعه، مردم و خانواده، در معرض خطر انواع تهمت‌های ناشایست و ناروا قرار دارند. اگرچه زمانه تغییر کرده است اما، مضمون رفتارها یکی است و به باور من، پائین بودن ضریب اعتمادها در جامعه امروز ایران، پیش از این‌که مبتنی بر شرایط اسف‌بار سیاسی و اقتصادی باشند، بیش‌تر، برخاسته از ضعف و فقر فرهنگی است. هنوز دوستی و الفت‌گرایی در فرهنگ عمومی، به نوعی یک‌سان‌سازی، هم‌جنس بودن و همانندی معنا می‌شوند. هنوز هم وقتی تو، مثل من نمی‌اندیشی، به‌چشم من بی‌گانه و غربیه‌ای. و در هر دو حال، نتیجه و سرنوشت یکی‌ست که: کُشند عاشقی را، که تو عاشقم چرایی؟
این همه نوشتم تا بگویم که اگر امروز طالب جامعه‌ای نرمال و تقریبن سالم هستیم، ناچاریم جهت نگاه‌مان را تغییر دهیم. منظورم این نیست که همه‌ی هدف‌ها و سنت‌های موجود در جامعه را نادیده گرفته و دور بریزیم و یا نسبت به آن‌ها بی‌توجه باشیم. اما پافشاری و تعصب‌ورزی بر روی هدف‌ها و سنت‌ها -‌هرچند هم زیبا، دوست‌داشتنی و ارزشمند- به‌مفهوم محروم‌شدن و دور ماندن از فرآیندهاست. امروز، وقتی از آئین مهرگان سخن می‌گوییم، توجه ما بیشتر به عصری‌سازی این سنت زیباست. مفهوم واقعی مهرگان در زمانه ما، دیگر پاشیدن ساده بذر مهر در دل‌های توده‌ها و عوام نیست. بل جمع‌آوری انرژی فرهیخته‌گان، روشنفکران، دانایان و دوست‌داران و علاقه‌مندان به فرهنگ، ادب، ترقی و پیشرفت ایران زمین است. باید تلاش کرد که معادله‌ی میان دانایی و نادانی را، برای همیشه و به‌نفع نخبگان فکری و ابزاری در جامعه تغییر داد. و از این‌طریق راه را برای شکوفایی انسان و انسانیت در ایران زمین گشود.
تو اگر باز کنی پنجره را،
من نشان خواهم داد
به تو زیبایی را!

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

 

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی

 همزمان با آغاز سال تحصیلی روسای جمهور سئوالاتی را از دانش آموزان و فرهنگیان می پرسند و زمینه تحقیق و پژوهش و تفحص آنان را فراهم می کنند
امسال هم در مراسم ویژه آغاز سال تحصیلی که با حضور ریاست محترم جمهوری در شهرستان بم برگزار شد دکتر احمدی نژاد سئوالاتی را مطرح کردند که امیدواریم همه دانش آموزان و فرهنگیان در این رقابت فرهنگی و علمی مشارکت گسترده داشته باشد
اما سئوالات رئیس جمهور محترم :
سوالات پرسش مهر7 رییس جمهور به این شرح است:
1- نقش مهرورزی در پیشرفت و تعالی جامعه چیست؟
2- نقش مهرورزی در برپایی عدالت در جامعه چیست؟
3- نقش مهرورزی در ایجاد وحدت و اتحاد در جامعه چیست؟
4- نقش مهرورزی در ایجاد جامعه پیشرفته و نمونه چیست؟
5- چه کنیم که جوامع یکدیگر را دوست داشته باشند؟
6- موانع محبت چیست؟
7- چه کسانی نمی خواهند انسانها دوست، یاور و عاشق یکدیگر باشند؟

نوشته شده توسط: فاطمه غریبان لواسانی